ଏବେର ଶିକ୍ଷା : ଟିଚ୍ ନୁହେଁ ଟେକ୍ ରେ ଚାଲିଛି ଶିକ୍ଷା ଯାତ୍ରା !

ସମୟ ବଦଳିଛି, ଶିକ୍ଷାର ପରିଭାଷା ବଦଳିଛି, ଏବଂ ବଦଳିଛି ପାଠପଢ଼ା ର ଉପାୟ। ଏବେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ରେ କେବଳ ଶିକ୍ଷକ ଓ ଶ୍ରେଣୀ ନୁହେଁ, ଟେବଲେଟ୍, ଇ-ଲର୍ନିଂ ଏବଂ ଆର୍ଟିଫିସିଆଲ୍ ଇଣ୍ଟେଲିଜେନ୍ସ ଓ ଚାଟଜିପିଟି ଭଳି ସହଯୋଗୀ ମାନେ ମୁଖ୍ୟ ଭୂମିକା ନେଉଛନ୍ତି।

ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଯାତ୍ରା: ଗାଁରେ ଓ ଗୋଲାଘରେ ଓନ୍‌ଲାଇନ୍ ପଢ଼ା

ମୋ ଗାଁ ଗୋପାଲପୁର ରେ ଏଯିଏ ଛୁଆ ଏବେ ମୋବାଇଲ୍ ରେ YouTube ଦେଖି ଗଣିତ ଶିଖୁଛି, କିମ୍ବା ସମୟ ଗଣନା ଆପ୍ ଦ୍ୱାରା ଅଭ୍ୟାସ କରୁଛି। ଏହି ଯୁଗ ହେଉଛି ସୂଚନା ଓ ତଥ୍ୟ ର ଯୁଗ। ତଥାପି ଅନେକ ଗାଁ ଏବେ ମଧ୍ୟ ଇଣ୍ଟରନେଟ୍ ଓ ଡିଜିଟାଲ୍ ଶିକ୍ଷା ରୁ ବଞ୍ଚିତ।

ନୂଆ ନୀତି: ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ଶିକ୍ଷା ନୀତି (NEP) ର ଅଭିଯାନ

ନୂଆ ଶିକ୍ଷା ନୀତି (NEP 2020) ଅନୁଯାୟୀ, ବାଲ୍ୟାବସ୍ଥା ରୁ ଶିକ୍ଷା ଆରମ୍ଭ, ମାତୃଭାଷା ରେ ପାଠ ପଢ଼ା, ଓ ନୂତନ ବିଷୟ ଅନୁସାରେ ଚିନ୍ତାଧାରା ବଦଳାଯିଛି। ଏହା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଅନୁକୂଳ ହେଉଛି କି ନାହିଁ ଏଥିରେ ନୀତିନିର୍ମାତାଙ୍କ ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଦରକାର।

ସିକ୍ଷା ଏବେ କେବଳ ଚାକିରି ଲାଗି ନୁହେଁ, ଜୀବନ ଶୈଳୀ ପାଇଁ

ଆଜିର ଯୁଗ ରେ ଶିକ୍ଷା ହେଉଛି ମତ ଅଭିବ୍ୟକ୍ତି ଓ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଉନ୍ନତି ପାଇଁ। ଏହିଥିରେ ଲାଇଫ ସ୍କିଲ୍, ଇମୋସନାଲ୍ ଇଣ୍ଟେଲିଜେନ୍ସ ଓ ଡିଜିଟାଲ୍ ଲିଟରେସି ମଧ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ। ସିର୍ଫ ଗ୍ରେଡ୍ ତାଳିକା ନୁହେଁ, ବ୍ୟକ୍ତି ଭଲ କିପରି ଚିନ୍ତା କରେ ଓ ନିଜ ଲାଗି କିପରି ଦିଶା ଚିନ୍ହଟ୍ କରେ ଏହି ମୁଖ୍ୟ।

ମୋ ଅଭିଜ୍ଞତା: ଗାଁ ରୁ ଗ୍ରାଜୁଏସନ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏକ ଲଢ଼ାଇ

ମୁଁ ଏକ ଗାଁ ଜଣେ ଛୁଆ, ଯାହା ଇଂରାଜୀ ଧ୍ଵନି କୁ ଭୟ କରୁଥିଲି, ଗାଣ୍ଠି କାଟି ଗ୍ରାଜୁଏସନ୍ କଲି। ଏବେ ମୁଁ ନିଜ ଦେଶର ଛୁଆଁମାନେ ଓଡ଼ିଆ ରେ ଶିଖି ପାରନ୍ତି ବୋଲି ଏକ ବ୍ଲଗ୍ ଲେଖୁଛି— ଏହି ଅନୁଭୂତି ଅଦ୍ଭୁତ।

ଶେଷକଥା: ନିଜ ମାଟି ର ଭାଷା ରେ ଶିକ୍ଷା— ଏହା ହେଉଛି ଏକ ଅଭିଯାନ

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ମଧ୍ୟମରେ ଶିକ୍ଷା ମିଳିବା ଲାଗି ନମ୍ର ଅନୁରୋଧ— ଆମେ ଆଉ ଏକ ସାଧାରଣ ଅଭିଜୋଗ କରିବା ନୁହେଁ, ବରଂ ଏକ ସମାଧାନ ମୂଖୀ ଅନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିବା ଦରକାର।

“ନିଜ ଭାଷାରେ ଶିକ୍ଷା, ନିଜ ମାଟିରେ ଗର୍ବ”— ଏହି ହେଉ ଆମ ସ୍ଲୋଗାନ୍। ଅପନେ ମତ ଅବଶ୍ୟ ଶେୟାର୍ କରନ୍ତୁ 🙏